Zinvoller onderwijs

“Mam, ik heb een 4 voor economie !“ Ze is boos én teleurgesteld.

Teleurgesteld in zichzelf en boos op de leraar.

Ze had alle vragen goed, maar was zo geconcentreerd bezig met nadenken over het eigen denken, het ophalen van kennis en het nauwkeurig op schrijven, dat ze drie vragen met de hoogste puntentelling op de achterkant vergeten is.

Je zou trots kunnen zijn op deze vaardigheden die haar helpen bij het reproduceren van informatie over economie.

De docent is onverbiddelijk; Had ze haar werk maar moeten controleren, misschien leert ze ervan.

Het maakt haar boos.

Want ze begrijpt de leerstof en verwachtte een cijfer waarmee ze dát kon bewijzen aan de docent.

Die 4 staat nu voor altijd op haar cijferlijst, haalt haar gemiddelde omlaag en wekt volgens haar bij anderen de indruk dat ze het niet begrijpt.

Die 4 leert haar NIET vooraf beter waar te nemen en haar werk te controleren.
Dat leermoment heeft al pijnlijk plaatsgevonden, toen het cijfer niet overeenkwam met wat ze zelf wist en ingeschat had.

Ik begrijp de leraar niet.

Waar in haar werkcarriere is ze vergeten hoe leren werkt? Dat executieve en cognitieve functies bepalend zijn voor leren en presenteren? Of heeft ze dit nooit geleerd ? Ze zal goed zijn in háár vakkennis en dit met passie delen met de leerlingen, daar twijfel ik niet aan.
Maar begrijpt ze hoe leren werkt?

Wat was het moment in haar leven dat ze punten en cijfers voor het overbrengen van haar vak is gaan dienen ? En niet het begeleiden van het leerproces en de ontwikkeling van executieve en cognitieve functies van leerlingen, die juist in de pubertijd die begeleiding nodig hebben?

Als leraar weet je wat je je leerlingen moet leren , wat ze zelf te leren hebben en je denkt na over een manier, middel om erachter te komen of ze het geleerd hebben.

Als je ziet dat een leerling iets vergeten is , niet begrijpt of juist te makkelijk vindt , ga je de dialoog aan laat je het alsnog maken, leg je het nog een keer uit en bied uitdaging, want uiteindelijk wil je weten of ze jouw leerstof begrijpen en kunnen toepassen.

Of ben ik de enige die hier zo naar kijkt ?

Stel je eens voor dat je vandaag stopt met het dienen van cijfers, puntentellingen, je PTA’s en het gepassioneerd overdragen van jouw vakkennis.

En je gaat je eens verdiepen in hoe jouw enorme vakkennis kan bijdragen aan het leren begrijpen van de wereld om leerlingen heen én de ontwikkeling van hun executieve en cognitieve functies.

Dan zou onderwijs ineens veel zinvoller kunnen zijn.